بلاگ

شناسایی آنیون ها

برای شناسایی آنیون ها در یک محلول آنها را نیز می توان گروه بندی کرد.گروه بندی آنیون ها معمولا با توجه به قابلیت انحلال نمک های باریم و نقره آنها انجام می شود.هنگام شناسایی یک نمک محلول اگر ابتدا کاتیون شناسایی شود تشخیص آنیون آن آسانتر خواهد شد زیرا آنیون هایی که می توانند به همراه آن کاتیون به صورت محلول موجود باشند محدود می شود.

گروه اول:

این گروه شامل سولفات ,سولفیت,تیوسیونات,کربنات,فسفات,آرسنات,آرسنیت,کرومات,اکسالات و فلوئور است.

معرف مشترک این گروه باریم کلرید در محیط خنثی یا کمی اسیدی است.نمک باریم این گروه در آب نامحلول یا خیلی کم محلول است.

گروه دوم:

این گروه شامل کلرید ,برمید,یدید,سولفید,سیانید,سولفوسیانید,فروسیانید,فری سیانید است.

معرف مشترک این گروه نقره نیترات در محیط اسید رقیق است.نمک نقره این گروه در آب و نیتریک اسید رقیق حل نمی شود.

گروه سوم:

این گروه شامل نیترات , نیتریت, استات,پرمنگنات, کلرات ,هیپوکلریت است.

معرف مشترک ندارند.نمک و نقره و باریم این گروه در آب حل می شود.

شناسایی آنیونها

[vip-members]

 

 

 

 

روش شناسایی آنیون ها:

شناسایی آنیونهای کلرید،یدید و کربنات :

ابتدا مقدار آنیون کلرید را مورد آزمایش قرار می دهیم به این ترتیب که محلولی از نقره نیترات AgNo3 به آن اضافه کرده و تغییرات آن را مشاهده می کنیم ، با این عمل رسوب سفید رنگ AgCl تشکیل می شود مشابه همین عمل را برای آنیون یدید و کربنات انجام می دهیم که در محلول یدید شاهد شکل گرفتن رسوبی زرد رنگ به نام AgI هستیم و درآنیون کربنات مشاهده می کنیم که گاز کربن دی اکسید Co2 آزاد می شود.

شناسایی آنیون ها شامل سولفات ، سولفیت ،سولفید ، کربنات و هالوژن ها:

روش اول :

مقداری از مجهول را برداشته و به آن کمی یون باریم اضافه می کنیم دو حالت وجود دارد :

۱- رسوب نمی دهد که در این صورت یکی از هالوژن ها را داریم .

۲- رسوب می دهد که یکی از آنیون های کربنات ، سولفات یا سولفیت را داریم .

در حالت اول

به کمی از مجهول نقره نیترات اضافه می کنیم که باید رسوب دهد .

Ø اگر رنگ رسوب زرد باشد ، آنیون مورد نظر ید است .

Ø اگررنگ رسوب سفید باشد به آن آمونیاک اضافه می کنیم اگر رسوب در آمونیاک حل شد یون کلرید و اگر حل نشد برمید است .

در حالت دوم

به محتوی لوله آزمایش که دارای یون باریم است (رسوب تشکیل شده است ) کمی اسید نیتریک اضافه می کنیم :

Ø تولید گاز داریم که یکی از یونهای کربنات یا سولفیت است . برای شناسایی یون ، مجددا مراحل بالا را انجام می دهیم ( مجهول + یون باریم ) سپس یک تکه کاغذ را به پتاسیم پرمنگنات آغشته می کنیم و به محض آن که اسید نیتریک را ریختیم کاغذ را بر روی لوله می گذاریم اگر بی رنگ شد سولفیت و در غیر این صورت سولفات است .

Ø تولید گاز نداریم که سولفات است .

روش دوم :

به کمی از مجهول اسید هیدروکلریک غلیظ اضافه می کنیم

۱- خروج گاز نداریم که نشانگر وجود هالوژن ها یا سولفات است :

Ø به کمی از مجهول یون باریم اضافه می کنیم که اگر رسوب داد سولفات و در غیر این صورت هالوژن است ( برای تشخیص هالوژن ها به روش اول مراجعه شود)

۲- خروج گاز داریم که یکی از آنیون های سولفات ، سولفیت ، کربنات یا سولفید است :

Ø اگر گاز حاصل بوی بد فاضلاب داشت مجهول سولفید است .

Ø اگر بتواند کاغذ آغشته به پتاسیم پرمنگنات را بی رنگ کند و بوی بد نداشت ( به نکته گفته شده توجه کنید) یون سولفیت است .

Ø در غیر این صورت کربنات است که برای اطمینان می توانید از آب آهک برای شناسایی استفاده کنید .

نکته : برای شناسایی یون S2- به مجهول کمی اسید هیدروکلریک اضافه می کنیم . گاز حاصل خواهد توانست کاغذ آغشته به پتاسیم پرمنگنات را بی رنگ کند . اگر به مطالب نوشته شده در بالا دقت کرده باشید ، می بینید که یون سولفیت نیز به این روش قابل شناسایی است . پس برای اطمینان به دو نکته توجه کنید :

۱- اگر S2- داشته باشیم بوی نامطبوعی مانند بوی فاضلاب تولید می کند چون گاز حاصل H2S است.

۲- گاز حاصل از S2- می تواند سبب تغییر رنگ کاغذ آغشته به سرب(II) استات شود .

[/vip-members]